MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde niteliği belirlenmiş, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.10.2018 tarihinde oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY GEREKÇESİ

Dairemizin 16.10.2018 tarih, 2017/3319 Es, 2018/7998 Kr sayılı çoğunluk görüşüne aşağıdaki sebepten katılmıyorum.
Sanığın 5237 TCK"nin 204/1, 62 53/1,2 maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Hükmün Açıklanması suretiyle kurulan Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 30/09/2014 tarih 2013/383 Es 2014/400 Kr sayılı kararı usul ve yasaya aykırıdır.
Sanık hakkında aynı mahkemece 24/03/2008 tarih 2007/586 Es- 2008/121 Kr sayıyla TCK"nin 204/1, 62 maddelerine göre verilen 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin hükmün CMK’nin 231/6 ve devam maddeleri uyarınca açıklanmasının geri bırakıldığı anlaşılmaktadır.
Deneme devresi içinde sanık hakkında Didim (Yenihisar) Sulh Ceza Mahkemesinin 17/09/2012 tarih 2011/881 Es, 2012/738 Kr sayı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 3-e, 29, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan 1.800 TL APC ile cezalandırılmasına ilişkin kesin olarak verilen hükme istinaden ilgili mahkemesine ihbarda bulunulduğu görülmüştür.
Ceza Muhakemesi Hukukunda kesin olduğu belirtilen hükümler ancak kendi kesinlik sınırları içinde (daha doğru bir ifadeyle sadece ve sadece kesin sonuç adli para cezası ile sınırlı olarak) infazı kabildir. Kesin hükme kendisinden daha ağır (somut olayda hürriyeti bağlayıcı ceza) bir başka hükmün infazına yol açacak şekilde bir sonuç yüklenemez.
Çünkü kesin olarak verilen kararların olağan yargı yolu içinde temyiz incelenmesine konu edilmesi mümkün değildir. Ancak şartların varlığı halinde kanun yararına bozma suretiyle hukuka aykırılığın giderilmesi mümkündür. Dolayısıyla etkin bir yargısal denetime tabi olmayan kesin hükümlerin hükmün açıklanmasına dayanak alınması mümkün değildir. Bu durum iç hukukumuzun bir parçası olan İnsan Hakları ve Ana Hürriyetleri Korumaya Dair Avrupa Sözleşmesinin 6/2. maddesine güvence altına alınan Masumiyet Karinesinin ihlali niteliğindedir.
Bu sebeplerle anılan mahkeme kararının öncelikle (hükmün açıklanmasının koşullarının bulunmadığı sebebine dayalı olarak) bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum. 16.10.2018