MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
04/09/2012 ( Sanık Murat Yağmur hakkında)
EK KARAR : 14/07/2015, 12/07/2017
2012/390 (E) 2012 /434 (K)
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık Murat Yağmur hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları yönünden verilen mahkemenin 2012/390 Esas, 2012/434 Karar sayılı, 14/07/2015 tarihli ve 12/07/2017 tarihli ek kararlarına yönelik temyiz istemi hakkında yapılan incelemede;
Dosya kapsamı ve UYAP’tan yapılan incelemede, sanığın yüzüne karşı 04/09/2012 tarihinde verilen hükmü, tefhim tarihinden itibaren 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 10/07/2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin mahkemenin 14/07/2015 tarihli ve 2012/390 Esas, 2012/434 Karar sayılı ilk ek kararı ile reddine karar verildikten sonra sanığın 23/07/2015 tarihli ve devamında sunduğu dilekçelerinin ek kararın temyizi mahiyetinde olduğu ve inceleme yetkisinin Yargıtay’ın ilgili dairesine ait olduğu gözetilmeden mahkemece yeniden sanığın temyiz isteminin reddine dair verilen 12/07/2017 tarihli ve 2012/390 Esas, 2012/434 Karar sayılı ek kararın hukuken geçerli bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 14/07/2015 tarihli ve 2012/390 Esas, 2012/434 Karar sayılı ek kararında herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, bu ek karara yönelik temyiz itirazları ile yerinde görülmeyen eski hale getirme taleplerinin reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında hırsızlık suçu yönünden mahkemenin 26/03/2015 tarihli ve 2015/110 Esas, 2015/276 Karar sayılı kararıyla kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 06/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.