MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Jandarma komutanlığına ihbarda bulunulan ses kaydının sanığa ait olmasının 20.03.2014 tarihli Emniyet Genel Müdürlüğü Kriminal Labarotuvarı raporuna göre 2. Derecede muhtemel ve 10.11.2014 tarihli Adli Tıp Kurumu incelemesine göre 2. Derecede mümkün olduğu, ses kaydı tespitinde yüzde yüz kesinlikten söz edilemeyeceği ve sanık ile katılanlar arasında geçmişe dayalı husumet de bulunduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın isnadı nedeniyle; 06.09.2011 tarihinde katılanların ikamet ettiği konutta arama tedbiri uygulanmasına karşın, sanığın cezasının TCK.nın 267/3. maddesi gereğince arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. 22.04.2013 tarihli duruşmada şikayetçilerin CMK.nın 237. maddesi gereğince davaya katılan olarak kabullerine karar verilmesine rağmen gerekçeli karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, atılı suçu işlediğine ilişkin delil bulunmadığına yönelik temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.