MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : a)Asıl Karar: Her üç sanık hakkında mahkumiyet
b) 23.02.2016 tarihli Ek Karar: Sanık ..."nin temyiz isteminin süre yönünden reddi

Sanık ... hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan, sanıklar ... ve ... hakkında “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından da dava açıldığından, bu suçlarla ilgili mahkeme tarafından ayrıca hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık ...’nın yokluğunda verilen hükmün, savunmasında belirttiği adresine 21.05.2015 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesi uyarınca tebliğ edildiği, ancak adreste bulunmama sebebinin ve haber verilen komşunun adının mazbatada gösterilmemesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, sanığın öğrenme üzerine yasal süresi içinde temyiz ettiği kabul edilip, 23.02.016 tarih ve 2014/530-2015/618 sayılı temyiz isteminin reddi kararı kaldırılarak yapılan incelemede:
Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan mahkûmiyete ilişkin ilamın, kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir onaylı örneğinin getirtilip TCK’nin 58. maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Sanık ... hakkında “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan; sanık ... hakkında “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından; sanık ... hakkında “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından açılan kamu davasında, yüklenen suçların unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1. Sahte fatura düzenleme suçunun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanun’un 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak, kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır."" hükmünün yer alması karşısında; 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturalardan, her takvim yılına ait kanaat oluşturacak sayıdaki asıllarının veya onaylı örneklerinin getirtilerek incelenmesi ve 213 sayılı Kanun’un 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
2. Faturaların zorunlu bilgileri içerdiğinin tespit edilmesi durumunda;
a) Faturaların sanıklara gösterilerek yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kendilerine ait olmadığını söylemeleri halinde; sanıkların savunmalarında adları geçen Ali İşeri ve ...’in, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmeleri ve faturalar kendilerine gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması,
b) Ali İşeri ve ...’de faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olmadığını söyledikleri takdirde; yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara veya Ali İşeri ve ...’e ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
c) Faturalardaki yazı ve imzaların, Ali İşeri ve ...’e ait olduğunun belirlenmesi halinde, bu kişi veya kişiler hakkında suç duyurusunda bulunulması ve dava açıldığı taktirde bu dava ile birleştirilmesi,
d) Faturalardaki yazı ve imzaların sanıklara, Ali İşeri ve ...’e ait olmadığının anlaşılması halinde ise; faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmeleri; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanıkları tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanıkların bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanıkların hukuki durumlarının belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
3. 5271 sayılı CMK"nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 08.04.2014 tarih ve 2014/15537 esas sayılı iddianamesi ile sanık ... hakkında sadece “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kamu davası açıldığı gözetilmeden, iddianame dışına çıkılarak sanık ... hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan da hüküm kurulması,
4. Kabule göre de;
a) Şikâyetçi kurum vekili tarafından sanık ... yönünden verilmiş bir katılma dilekçesi veya açıklanmış bir katılma beyanı bulunmadığı gözetilmeden, sanık ... aleyhine vekâlet ücretine hükmedilmesi,
b) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanıklar ... ve ...’nın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, bozmanın, “2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından” hakkında kurulan mahkûmiyet hükümleri temyiz edilmeyen diğer sanık ...’a CMUK"nin 325. maddesi gereğince SİRAYET ETTİRİLMESİNE, sanıklar ... ve ... hakkındaki İNFAZIN DURDURULMASINA, bu sanıklar infaz kurumuna alınmış ise başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadıkları taktirde salıverilmeleri için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına müzekkere yazılmasına, 16.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.