Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6548 Esas 2017/1947 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6548
Karar No: 2017/1947
Karar Tarihi: 27.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/6548 Esas 2017/1947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, önceki hükümlerin bozulması nedeniyle kararın dayandığı kanıtlar, iddia, savunma, tanık anlatımları ve diğer belgeler açıkça gerekçeye yansıtılmalıdır. Kararın bu şekilde açıklanması gerekmektedir. Ayrıca, sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesinde yeniden değerlendirme yapılması, söz konusu olabilecek haksız tahrik hükmünün uygulanmaması, ve TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesine neden olan Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle bozulması gerekmektedir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Anayasa'nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK'nın 34 ve 223, 230. maddeleri, TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2016/6548 E. , 2017/1947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında 27/08/2005 olan suç tarihinin hatalı gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1) Sanıklar hakkında, bozmadan önceki hükümlerin bozulmakla tamamen ortadan kalkıp infaz yeteneğini yitirmesi nedeniyle, bozmadan sonra kurulan hükümde kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki hükme atıf yapılması ile yetinilerek Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
2) Sanıklar arasındaki karşılıklı kavgada sanık ... hakkında TCK"nin 29. maddesi uygulandığı halde, sanıklar ....ve .... hakkında, Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı gözetilerek, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespitine çalışılıp sonucuna göre sanıklar lehine TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.