MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, aylık net 4.886,00 TL olan kira bedelinin 01.02.2013 tarihinden itibaren aylık net 6.000,00 TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.Davalı; davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, 01.02.2013 tarihinden itibaren dava konusu taşınmazın aylık kira bedelinin takdiren net 5.500,00 TL olarak tespitine dair verilen karar Yargıtay 6.Hukuk Dairesi"nin 01/12/2014 tarih ve 2014/3712 E-13282 K sayılı ilamı ile, " Taraflar arasında imzalanan 01.08.2010 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kira sözleşmesinin 31.01.2013 tarihinde sona ereceği ve kira artışlarının 01.02.2011 tarihinden itibaren uygulanacağı kararlaştırılmıştır. Sözleşmede her yıl için artış öngörüldüğüne göre sözleşmenin 2 yıl 6 ay süreli oluşu, hak ve nesafet kuralının uygulanması yönünden özel bir neden oluşturmaz. Öte yandan davacı vekili dava dilekçesinde endeks uygulanması gereken üçüncü artış yılına ait 01.02.2013 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin tespitini talep ettiğine göre, endekse göre kira bedelinin tespiti gerekirken yazılı şekilde hak ve nasafete göre tespit edilmesi doğru değildir.’’ gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir.Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın reddine karar verilmiş; söz konusu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Her ne kadar Mahkemece bozma ilamına uyularak alınan bilirkişi raporuna göre, 2013 yılı kira bedelinin endeks uygulanarak hesaplanmasına göre 4.781,00-TL olduğu tespit edilmiş, 2013 yılı için ödenen kira bedelinin 4.886,00-TL olduğu ve kiracının tespit edilen miktardan daha fazla ödeme yapmakta olduğu gerekçesiyle davasının reddine karar verilmiş ise de; Kira bedelinin miktarına ilişkin olarak bir uyuşmazlık bulunup mahkemeye müracaat edildiğine ve kira bedelinin dava yoluyla tespiti istenildiğine göre; davalı taraf artırılması istenilen veya karar verilebilecek miktarı ödese bile dava red edilmeyip kira tespit kararı verilmelidir. Nitekim davalının artırarak ödediği kira parasını ödemekten vazgeçip önceki dönem kira parasını ödemeye başlaması halinde davacı, hükmen tespit edilmiş ya da sözleşme ile kararlaştırılmış bir kira bedeli olmadığı sürece davalı kiracıyı kira bedelinin arttırılmış halini ödemesi için zorlayamayacağı için yeni dönem kira parasının Mahkemece hüküm altına alınmasında davacının hukuki yararı vardır. Davalının tespit edilecek miktarını ödeyip ödemediği hususu dava açılmasına sebep olup olmaması ve yargılama giderlerinden sorumluluğunun belirlenmesi yönünden sonuca etkilidir. O halde mahkemece davalının kabul ettiği miktardan az olmamak üzere kira bedelinin tespitine ilişkin bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 30.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.