Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5924 Esas 2019/17108 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Dosya kapsamı ve oluşa göre; hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma eylemlerinin 10.08.2014 tarihinde gerçekleştiği, suça sürüklenen çocuğun ise suça konu çalıntı eşyalardan olan telefona hattını 14.08.2014 günü takarak kullandığı, suçlamaları inkar ederek telefonu ...’tan aldığını ve iki gün boyunca kullandığını savunduğu ve HTS kayıtlarında da bu hususun doğrulandığı, haklarında ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilen tanıkların da çelişkili beyanlarda bulunduğu dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuğun hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarını işlediğine dair mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak, somut ve kesin delil bulunmadığı ancak suça konu telefonun hırsızlık konusu olabileceğini anlayacak durumda olduğunun anlaşılması karşısında; eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 165/1 maddesinde yer alan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna uyduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm kurulması,
2- 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan ve üst sınırı 3 yılı geçmeyen hapis ve adli para cezasını gerektiren TCK"nın 165/1 maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 15-18 yaş aralığında bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Kanunun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp rapor aldırılmasının zorunlu olmadığı ancak rapor aldırılmaması halinde gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği halde, suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
4-Kabule göre de; Dosya kapsamı ve oluşa göre; katılanın beyanlarında saat 01:00-04:00 sıralarında evde bulunduğunu, saat 05:00 sıralarında uyandığında dış kapıyı açık olarak gördüğünü fakat unutulduğunu düşünerek üzerinde durmadığını ve sabah saat 08:00 sıralarında hırsızlık eylemini gark ettiğini belirttiği; suç tarihinde yaz saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP"tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 04.33"de bittiğinin anlaşılması karşısında; şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının suça sürüklenen çocuk lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden; hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesiyle arttırılması ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan aynı Kanun"un 116/2. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.