Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7449 Esas 2019/3085 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7449
Karar No: 2019/3085
Karar Tarihi: 06.03.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7449 Esas 2019/3085 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan 2 yıl 1 ay hapis cezasına çarptırıldı. Hükmün esasını teşkil eden kısa ve gerekçeli kararlarda, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağı olan TCK'nın 50/4. maddesi gösterilmediği için, hüküm kanuna aykırı bulundu. Bu sebeple, hüküm BOZULDU ve yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda, TCK'nın 50/4, 1-a maddeleri doğru şekilde belirtilerek düzeltilerek onandı. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 49/2 ve 50/4, 1-a maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2017/7449 E. , 2019/3085 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK"nın 49/2. maddesi uyarınca kısa süreli olmaması nedeniyle, hükmün esasını teşkil eden kısa kararda ve gerekçeli kararın hüküm kısmında, hürriyeti bağlayıcı cezayı adli para cezasına çevirmenin yasal dayanağını oluşturan TCK"nın 50/4. maddesinin gösterilmemesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 4. bendinde yer alan “TCK’nın 50/1-a. maddesi” ibaresinin “50/4, 1-a maddesi” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.