2. Ceza Dairesi 2019/5889 E. , 2019/17104 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık her ne kadar 17/04/2015 tarihli ilk duruşmada “avukat talep etmediğini” beyan etmiş ise de, 15/05/2015 tarihli ikinci duruşmaya soruşturma aşamasında atanan müdafi Av. ... ile birlikte katılmış ve birlikte beyanda bulunmuş olması nedeniyle, adı geçen avukatın hükmü temyize yetkisi olduğu belirlenerek tebliğnamedeki ret düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1) Müştekinin, açık otoparka herhangi bir yere sabitlemeden direksiyon kilidi ile kilitleyerek park ettiği motosikletini çalan sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken, suç vasfının belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 142/2-h maddesi gereğince hüküm kurularak fazla ceza tayini,
2) Müştekiye ait suça konu motosikletin direksiyon kilidi kırılarak çalınması ve hasarlı bir şekilde ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın mala zarar verme suçundan da mahkumiyetine karar verilmiş ise de; hırsızlık suçunun konusu olan araç ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında, ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, sanığın bu suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
3. Olay yerinden elde edilen vücut izlerinin delil poşeti içerisinde adli emanetin 2015/1612 numarasına kayıtlı olduğu ve buna ilişkin bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.