Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5121 Esas 2017/1941 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5121
Karar No: 2017/1941
Karar Tarihi: 27.02.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/5121 Esas 2017/1941 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin sanık ve katılan sanık hakkında verdiği hükümler temyiz edilmiştir. Mahkeme, tarafların temyiz itirazlarını inceleyerek karar vermiştir.
Katılan sanık hakkında basit yaralamaya teşebbüs suçundan verilen adli para cezasının, kanun maddeleri gereği temyizi mümkün olmadığından katılan sanığın temyiz istemi reddedilmiştir.
Diğer temyiz itirazları reddedilmiştir ancak bazı hukuki hatalar tespit edilmiştir. Konut dokunulmazlığını ihlale teşebbüs suçunun uzlaşma kapsamında kalmasına rağmen eksik inceleme sonucu hüküm verilmiştir. Sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin üst hadden de uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi kararı gereği sanığın hak yoksunlukları yönünden hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kararın bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak bozulmasına karar verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri
-

3. Ceza Dairesi 2016/5121 E. , 2017/1941 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM :Sanık ve katılan sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan sanık ... hakkında basit yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılan sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, katılan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Katılan sanık ... hakkında konut dokunulmazlığını ihlale teşebbüs suçundan ve sanık ... hakkında yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
a) Katılan sanık ..."a yüklenen konut dokunulmazlığını ihlale teşebbüs suçunun CMK"nin 253/1.b.4 maddesine göre uzlaşma kapsamında kalan suçlardan olduğu halde CMK"nin 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Sanık ..."ün arkadaşının yakını olan müşteki ...."in eşi ...."e katılan ..."ın sarkıntılık yapması şeklindeki eylemin sanık ..."e yönelik haksız bir eylem niteliği oluşturmaması karşısında sanık lehine TCK"nin 29. madde kapsamında haksız tahrik hükümlerinin üst hadden de uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
c) Sanık ... yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ve katılan sanık ..."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.