Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13796 Esas 2020/2339 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13796
Karar No: 2020/2339
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13796 Esas 2020/2339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olan sanığa hırsızlık ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyet hükmü verildiği belirtilen kararda, 05/02/2016 tarihinde SEGBİS sistemi ile yüze karşı tefhim edilen hüküm yasa yolunun belirtilmemesi sebebiyle sanığın 22/03/2016 tarihli temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararının da dikkate alınarak bu maddeye göre belirtilen hak yoksunluklarının infaz aşamasında hırsızlık suçu açısından uygulanması gerektiği sonucuna varılmıştır. Detaylı bilgi için 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi incelenebilir.

2. Ceza Dairesi 2019/13796 E. , 2020/2339 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Karar tarihinde Van M Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa hükmün 05/02/2016 tarihinde SEGBİS sistemi ile yüze karşı tefhim edildiği, ancak cezaevinde bulunan sanığa yasa yolu bildiriminde CMK"nın 263. maddesine göre yasa yolu başvurusunun gerçekleştirileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, sanığın 22/03/2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının hırsızlık suçu açısından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.