Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14317 Esas 2017/1917 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/14317
Karar No: 2017/1917
Karar Tarihi: 29.03.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/14317 Esas 2017/1917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülmüş, ancak mahkeme görevsizlik kararı vererek dosyayı Asliye Ticaret Mahkemesi'ne gönderme kararı almıştır. Ancak gönderme kararı sadece bir karar niteliğinde olup, davaya bakma görevi olan mahkemeden el çekilmesini sağlamaz. Bu nedenle, Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdiği kesin kararın temyizi mümkün değildir. Bu karar, İçtihadı Birleştirme Kararları uyarınca temyiz edilemeyen bir karardır. Kanun maddeleri olarak da HUMK'nın 432/4. maddesi sayılabilir.

11. Hukuk Dairesi 2015/14317 E. , 2017/1917 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/09/2015 gün ve 2015/289-2015/604 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Her ne kadar mahkemece, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulu"nun 23.07.2015 tarihli kararı ile ... Asliye Ticaret Mahkemesi"nin faaliyete geçirildiği, bu nedenle davaya bakma görevinin bu mahkemeye ait olduğu gerekçesiyle, mahkemenin görevsizliğine, asliye ticaret mahkemesinin görevli olduğuna, talep halinde dosyanın görevli mahkemeye gönderilmesine karar verilmiş ise de, mahiyeti itibarı ile bu karar gönderme kararı niteliğinde olup, ilke olarak mahkemece gönderme kararı verilmesi ile davadan el çekilir. Bu nedenle, gönderme kararı nihai bir karardır. Ancak, diğer nihai kararlardan farklı olarak, gönderme kararı verildiği anda kesin kararlardan olup, yalnız başına temyiz edilemez.
O halde, ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 16.09.2015 tarihli kararı kesin nitelikte olup, temyizi mümkün bulunmadığından (24.04.1967 gün 12/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ve 11.10.1976 gün 5/5 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı) davalı vekilinin temyiz dilekçesi temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin olmakla, temyiz isteminin HUMK 432/4. maddesi uyarınca reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin HUMK"nın 432/4. maddesi uyarınca REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 29/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.