MAHKEMESİ :İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 9.Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :İstanbu 7. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, davacıların desteği ..."in, davalı ... nezdinde zorunlu mali sorumluluk sigortası ile sigortalı araçla 09/04/2010 tarihinde meydana gelen tek taraflı trafik kazası sonucu vefat ettiğini, bu sebeple fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla davacı ... için 3.000,00 TL, davacı ... için 1.000,00 TL ve davacı ... için 1.000,00 TL olmak üzere toplam 5.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslahla talebini davacı ... için 148.823,02 TL, davacı ... için 3.339,12 TL ve davacı ... için 22.837,86 TL"ye arttırmıştır.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 02/03/2017 tarih, 2015/17-2017/139 sayılı ilamında toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacıların davasının kabulü ile davacı ... için 148.823,02 TL, davacı ... için 3.339,12 TL ve davacı ... için 22.837,86 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine karar verilmiş; davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuş, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL"dir. Davacılar ... ve ... bakımından temyize konu edilen tazminata ilişkin karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin davacılar ... ve ... açısından temyiz istemlerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı ... açısından onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz istemlerinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin olduğundan REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca davacı ... açısından ONANMASINA, HMK"nın 373/1 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının ilk derece Mahkemesine, dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 7.166,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 17/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.