4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/15007 Esas 2020/19320 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/15007
Karar No: 2020/19320
Karar Tarihi: 22.12.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/15007 Esas 2020/19320 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan cezalandırılması ve ele geçirilen eşyanın müsadere edilmesine karar vermiştir. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi reddedilirken, sanığın temyiz talebi kabul edilerek hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Sanığın eylemi 4733 sayılı Yasa'nın 8/4. maddesi kapsamında değerlendirilmiştir. Ancak, 6455 sayılı Yasa ile atılı suça ilişkin düzenleme 5607 sayılı Yasa'nın 3/18. maddesi kapsamına alınmıştır. 7242 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi değiştirilerek eşyanın değerinin hafif olması halinde cezaların indirimi sağlanmış ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale getirilmiştir. Bu nedenle, yerel mahkemenin ceza miktarını somut olaya uygulayarak belirlemesi gerektiği ve sonucuna göre uygulama yapması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasına atıfta bulunulmuştur.

7. Ceza Dairesi 2018/15007 E. , 2020/19320 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK" nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın ilgili hükümleri (5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri) somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 22/12/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.