Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6513 Esas 2019/3073 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6513
Karar No: 2019/3073
Karar Tarihi: 06.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6513 Esas 2019/3073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği, ancak Adli Tıp Kurumu raporu incelendiğinde sanığın kusuru sonucunda mağdurun yüzünde sabit iz oluşacak şekilde yaralandığı, bu nedenle temel cezadan TCK'nin 89/2-b-d. maddeleri gösterilerek arttırım yapılması gerektiği fakat yanlış kanun maddesi gösterildiği için hükmün bozulduğu belirtilmiştir. Kararın düzeltilerek onaylanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
-TCK'nın 89/1-2-b-d maddeleri: Taksirli suç hallerinde verilecek cezalar
-TCK'nın 62/1 maddesi: Cezanın belirlenmesinde takdir yetkisi
-TCK'nın 52/2-4 maddeleri: Cezanın artırılmasına sebep olan nedenler
-TCK'nın 53/6 maddesi: Ceza indirimi halleri
-TCK'nın 89/2-b-d-e maddeleri: Taksirli suçlarda cezanın alt sınırının artırılması sebepleri

12. Ceza Dairesi 2017/6513 E. , 2019/3073 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b-d, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosyada mevcut sanık hakkında 08.07.2014 tarihinde düzenlenen Hatay Adli Tıp Kurumu raporunun incelenmesinden, katılanın yüzünde sabit iz oluşacak, vücudunda 6. derecede kırık meydana gelecek ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı anlaşılmakla, sanık hakkında tayin edilen temel cezadan TCK"nın 89/2-b-d-e. maddeleri gösterilerek yarı oranında arttırım yapılması yerine TCK"nın 89/2-b-d. maddeleri gösterilerek arttırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 2. paragrafındaki "TCK 89/2-b-d"" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine, ‘’TCK’nın 89/2-b-d-e‘’ maddesinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.