MAHKEMESİ : ... FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/10/2015 tarih ve 2014/191-2015/149 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili adına endüstriyel tasarım tescil başvuruları bulunan ürünleri davalının taklit ederek ürettiğini, "..." marka ve logosunu da ürün üzerine görünecek şekilde sergilediğini, ticari unvan/logo olarak "..." ismini kullandığını ileri sürerek, marka hakkına ve endüstriyel tasarım hakkına tecavüz nedeniyle tecavüz fiillerinin giderilmesine, şimdilik 5.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın zaman aşımına uğradığını, taklidin söz konusu olmadığını, müvekkilinin herhangi bir ürün üretmediğinı, üretici firmadan aldığı ürünü sattığını, müvekkili ile davacı arasında bayilik sözleşmesi bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, lisans bedelinin güncellenmesi ile 5 yıllık lisans sözleşmesi bedelinin 7.299,50 TL"ye tekabül ettiği, tespit edilen haksız kullanım süresinin 155 gün olduğu, lisans bedelinin haksız kullanım süresine göre belirlenmesi gerektiği, 155 günlük lisans bedelinin 619,96 TL olarak hesaplandığı, tecavüze konu ürünün ne kadar piyasaya sürüldüğünün ortaya çıkarılamadığı, davalının markayı tanıtım işareti olarak da kullandığı, bu durumda tespit edilen lisans bedelinin TBK"nın 50. ve 51. maddeleri uyarınca hakkaniyete göre uyarlanması gerektiği, 1.500 TL lisans bedelinin hakkaniyete uygun olduğu gerekçesiyle verilen ilk kararın temyizi üzerine sair temyiz itirazları reddedildiğinden manevi tazminat ve marka tecavüzünün önlenmesi talepleri hakkında yeniden karar verilmesine yer olmadığına, 1.500 TL maddi tazminatın 21.02.2012 tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; davacı, marka hakkına ve endüstriyel tasarım tesciline vaki tecavüz fiillerinin giderilmesini, 5.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir. Mahkemece nihai olarak marka hakkına tecavüzün giderilmesi, 1.500 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmiş, fazlaya ilişkin istemler reddedilmiştir. O halde, yargılama giderlerinin yukarıda açıklanan davanın kabul ve red oranların göre belirlenmesi gerekirken kabul/red oranının davalı aleyhine olacak şekilde %75-%25 olarak kabul edilmesi ve HMK"nın 323/1. maddesinde gösterilen yargılama giderlerinin bu oran nazara alınarak belirlenmesi doğru görülmemiş, kararın bu yönden davalı yararına bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 29/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.