Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2, 53/1-c, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Olay tarihinde, sanığın idaresindeki aracı ile seyir halindeyken direksiyon hakimiyetini kaybederek yol kenarında bulunan Türk Telekoma’a ait saha dolabı ile işyerlerine çarparak zarar verdiği olayda, sanığın aşamalarda verdiği beyanlarında, yolun ıslak olması nedeniyle aracın direksiyon hakimyetini kaybettiğini ve bu nedenle kazanın meydana geldiğini beyan etmesi ile olay sonrasında sanığın kaza mahallini terk ettiği bu nedenle alkol kontrollünün yapılamadığı anlaşılmakla; tüm dosya kapsamından, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye düşürecek şekilde sürüş gerçekleştirerek kaza yaptığına ilişkin kamera kaydı ile tanık beyanının bulunmadığı, sanığın hızlı şekilde araç kullandığına dair ve sanığın beyanlarının aksini ispatlar şekilde somut delillerin mevcut olmaması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 179/2. maddesinde düzenlenen kara, deniz, hava veya demiryolu ulaşım araçlarını kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde sevk ve idare etme suçunun kasıt unsurunun oluşmadığı gözetilmeksizin atılı suçtan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2-) T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesinde zorunluluk bulunması
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.