10. Ceza Dairesi Esas No: 2019/8718 Karar No: 2019/8649 Karar Tarihi: 23.12.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8718 Esas 2019/8649 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Hükümlü, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan 10 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedilmiştir. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranılmamıştır. Bu nedenle 5560 sayılı yasa ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/7. maddesi uyarınca, hükümlüye verilen cezasının infazına karar verilmiştir. Daha sonra yapılan değişiklikler ve Kanunların infazına ilişkin hükümler dikkate alınmadan verilen kararın, itiraz edilebilecek nitelikte olduğu ve yetkili merci tarafından verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak; TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddeleri, 191/7. maddesi, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası, 5271 sayılı CMK'nın 264/2. maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101/3. maddeleri sayılabilir.
10. Ceza Dairesi 2019/8718 E. , 2019/8649 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : GEBZE 7. Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hükümler : a) Mahkûmiyet b) Hükmolunan cezanın aynen infazı
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Hükümlü hakkında Gebze 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 12/05/2009 tarih ve 2007/940 esas; 2009/382 karar sayılı ilamı ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 09/09/2011 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 06/11/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 23/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.