Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1036 Esas 2017/1896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 25/03/2016 gün ve 2016/247-2016/249 D. İş sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi aheyhine ihtiyati haciz kararı verilen (borçlu) vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen vekili, ... 1. İcra Müdürlüğü"nün takip dosyasından gönderilen ödeme emri ile müvekkiline ait geminin ihtiyaten haczedildiğini öğrendiklerini, geminin seferden men edilmesi sebebiyle müvekkili şirketin zarara uğradığını ileri sürerek TTK"nın 1371. maddesi gereğince mahkemece belirlenecek bedel mukabilinde ihtiyati haczin teminat mektubu üzerine kaydırılmasını talep etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, verilen ihtiyati haciz kararının infaz edildiği, TTK’nın 1371. maddesi gereğince ihtiyati haczin teminat mektubu üzerine kaydırılması talebi hakkında karar verme yetkisinin icra mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle 22.03.2016 ve 25.03.2016 tarihli ek kararlar ile talebin reddine karar verilmiştir.
22.03.2016 ve 25.03.2016 tarihli ek kararları, aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen vekili temyiz etmiştir.
Talep, gemi üzerine konulan ihtiyati haczin teminat mektubuna kaydırılması istemine ilişkin olup, mahkemece, ihtiyati haciz kararının infaz edildiği, TTK’nın 1371. maddesi gereğince talep hakkında karar verme yetkisinin icra mahkemesine ait olduğu gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiştir. 6102 sayılı TTK’nın 1371. maddesi İİK’nın 266. maddesinden uyarlanarak düzenlenmiş olup, İİK’nın 266. maddesi uyarınca ise borçlu, para veya mahkemece kabul edilecek rehin veya esham yahut tahvilat depo etmek veya taşınmaz rehin yahut muteber bir banka kefaleti göstermek şartı ile ihtiyati haczin kaldırılmasını mahkemeden isteyebilir ve takibe başlandıktan sonra bu yetki, icra mahkemesine geçer. Somut olayda; aleyhine ihtiyati haciz verilen vekilinin talebi İİK’nın 266. maddesi kapsamına girmekte olup, bu neviden kararlar, İİK"nın 265. maddesinde temyiz yoluna başvurulabileceği belirtilen itiraz üzerine verilmiş kararlardan olmadığından temyizi kabil değildir. Bu nedenle temyiz isteminde bulunan aleyhine ihtiyati haciz verilen vekilinin, temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle aleyhine ihtiyati haciz kararı verilen (borçlu) vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 29/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.