Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2107 Esas 2022/4140 Karar Sayılı İlamı

Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.12.2017 gün ve 2017/143 Esas, 2017/244 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 21.03.2018 gün ve 2018/384 Esas, 2018/439 sayılı kararının sanık müdafisi, katılan ... vekili ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 24.06.2019 gün ve 2019/2367 Esas, 2019/10279 sayılı hükmün bozulması yönündeki kararına ilk derece mahkemesince direnilerek kurulan 14.11.2019 gün ve 2019/307 Esas, 2019/388 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirmeyi yapan kapatılan 14. Ceza Dairesinin 21.06.2021 gün ve 2020/3290 Esas, 2021/4377 sayılı kararı ile direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 26.10.2021 gün ve 2021/14-238 Esas, 2021/504 sayılı Kararıyla Alanya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin direnme ilamındaki gerekçesinin isabetli olması nedeniyle dosyanın uygulamanın denetlenmesi için tekrar Dairemize gönderildiği anlaşılmakla gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisi ile katılan ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 27.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.