Yargıtay 12. Hukuk Dairesi 2012/3661 Esas 2012/20181 Karar Sayılı İlamı

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için  Tetkik Hakimi tarafından  düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İİK.nun 134/2. maddesinde ihalenin feshini isteyebilecek ilgililer sınırlı olarak sayılmıştır. Bunlar; satış isteyen alacaklı, borçlu, tapu sicilindeki ilgililer ve pey sürmek suretiyle ihaleye iştirak edenlerdir. Öte yandan aynı maddeye göre; “Talebin reddine karar verilmesi halinde icra mahkemesi davacıyı feshi istenilen ihale bedelinin yüzde onu oranında para cezasına mahkum eder. Ancak işin esasına girilmemesi nedeniyle talebin reddi halinde para cezasına hükmolunamaz.”
Somut olayda fesih talebinde bulunan şikayetçinin, takipte taraf olmadığı, kendi dosyasından satış isteyen alacaklı da olmadığı, pey sürmek suretiyle ihaleye de iştirak etmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda istemin aktif husumet yokluğu nedeniyle reddedilerek şikayetçi aleyhine para cezasına hükmedilmemesi gerekir, Mahkemece yazılı gerekçelerle ihalenin feshi talebinin reddine karar verilmesi, sonucu itibari ile doğru olup bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak şikayetçi aleyhine %10 para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup, hükmün bu nedenle bozulması gerekir ise de, anılan yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını zorunlu kılmadığından mahkeme kararının düzeltilerek onanması yoluna gidilmiştir.
SONUÇ  : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Trabzon İcra  Hukuk Mahkemesi"nin 18.10.2011 tarih ve 2011/673 esas 2011/759 karar sayılı kararının hüküm bölümünün %10 para cezası ile ilgili (2) numaralı bendinin karar metninden çıkartılmasına, mahkeme kararının düzeltilen bu şekliye,  İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 12.06.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.