Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/655 Esas 2021/1618 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/655
Karar No: 2021/1618

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/655 Esas 2021/1618 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, Karşılıklı Boşanma davasında verilen hükümde, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise bazı temyiz itirazlarının yersiz olduğuna karar verdi. Ancak, davacı-karşı davalı kadın yararına verilen maddi tazminatın daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiğini belirtti. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri hükümlerinin dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi tazminatın takdir edilmesi gerektiğine hükmedildi. Kanun maddeleri hakkında daha detaylı bilgi için Türk Medeni Kanunu'nun 174/1. maddesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri incelenebilir.

2. Hukuk Dairesi 2021/655 E. , 2021/1618 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafakalar ve tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Halil"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Büşra"ya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 23.02.2021 (Salı)