MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, Bağ-Kur sigortalılığının tespitiyle 506 ve 5510 Sayılı Yasa"nın 4/1-a maddesi kapsamında yaşlılık aylağına hak kazandığına, aksi yöndeki Kurum işleminin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Dava, davacının icra yoluyla ödediği primlerin karşıladığı süre kadar 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespiti ile dava dilekçesi tahsis talebi kabul edilerek yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının davasının kabulü ile davacının icra marifetiyle tahsil edilen primleri sebebiyle 16.04.1986-31.03.1996 tarihleri arası dönemde 9 yıl 11 ay 15 gün 1479 sayılı yasa kapsamında bağ-kur sigortalısı olduğunun tespiti ile tahsis talep tarihini takip eden ay başı olan 01.08.2014 tarihinden itibaren 506 sayılı kanun ve 5510 sayılı kanunun 4/1-a sayılı kanun kapsamında yaşlılık aylığı hak kazandığının tespitine, aksine tesis edilen kurum işleminin iptaline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının 16/04/1986-04/08/1986, 10/11/1989-28/02/1991, 07/08/1991-31/03/1992, 22/07/1992-31/08/1992, 29/03/1996- 20/08/1998, 08/12/1999-29/12/2002 tarihleri arasında vergi mükellefiyetinin bulunduğu, 10/11/1989-29/07/2005 tarihleri arasında oda kaydının ve 15/11/1989-07/08/2005 tarihleri arasında esnaf sicil kaydının olduğu, 16/04/1986 tarihi itibariyle esnaf Bağ-Kur sigortalılık tescilinin yapıldığı, 16/04/1986-31/03/1996 tarihleri arasındaki sigortalılık süresine ilişkin olarak icra yoluyla primlerin tahsil edildiği ancak icra dosyasındaki ödemelerin Kurum tarafından alınmaması ve zamanaşımı süresinin dolması sebebiyle Hazineye irat kaydedildiği, icra dosyasında yapılan tahsilattan sonra davacının kayıtlarının yeniden incelenmesi sonucunda vergi kaydının son bulması nedeniyle 04/08/1986 tarihinde çıkışı yapılarak 10/11/1989 tarihinde yeniden girişinin yapıldığı ve sigortalılığının devam eden oda kaydı, esnaf sicil kaydı ve vergi kaydı süreleri dikkate alınarak düzenlendiği, icra dosyasında yapılan ödemelerin Kurum hesabında olmaması ve davacının hiç prim ödemesi yapmamış olması nedeniyle sigortalılığının tescil tarihi itibariyle durdurulduğu, 15/06/2006 tarihinden itibaren 506 sayılı Yasa kapsamında çalışmalarının olduğu, 04/07/2014 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, her ne kadar icra dosyasında yapılan öremeler Kurum hesabına aktarılmamış ve zamanaşımı süresinin dolması sebebiyle Hazineye irat kaydedilmiş ise icra takibinin 16/04/1986-31/03/1996 tarihleri arasındaki sigortalılık süresinin primleri için yapıldığı ve davacı tarafından icra dosyasına ödeme yapılarak borcun tamamının infaz edildiği anlaşıldığından icra tehdidi altında yapılan ödeme karşısında davacının bu dönemde sigortalı olduğunun kabul edilmesine yönelik verilen kararın yerinde olduğu anlaşılmaktadır. Ancak, davacı 16/04/1986-31/03/1996 tarihleri arasındaki sigortalılık süresi bakımından icra dosyasında yaptığı ödemeden sonra herhangi bir prim ödemesinde bulunmamıştır ve 31/03/1996 tarihinden sonraki sigortalılık süresi yönünden prim borcu bulunmaktadır. Prim borcu bulunan sigortalılık süresinin yaşlılık aylığında dikkate alınması ise doğru değildir.
Yapılacak iş, prim borcunu ödediği 16/04/1986-31/03/1996 tarihleri arasındaki sigortalılık süresi ile 506 sayılı Yasa kapsamında geçen çalışmaları dikkate alınarak yaşlılık aylığı koşullarının oluşup oluşmadığını değerlendirmek ve sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 07/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.