T.C.
YARGITAY
10. Ceza Dairesi


Adalet Bakanlığının, 27/11/2019 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ..."in mahkûmiyetine dair İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2017 tarihli ve 2017/246 esas, 2017/445 sayılı kararının ve İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2017 tarihli ve 2017/377 esas, 2017/580 sayılı kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 03/12/2019 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 19/02/2017 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/6. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilmeden 05/04/2017 tarihli iddianameyle kamu davası açıldığı ve yapılan yargılama sonucunda İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2017 tarihli ve 2017/246 esas, 2017/445 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1, 192/3, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000 Türk lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
2- Aynı sanığın 24/03/2017 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma ise TCK’nın 191/6. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının ertelenmesine karar verilmeden 05/05/2017 tarihli iddianameyle kamu davası açıldığı ve yapılan yargılama sonucunda İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2017 tarihli ve 2017/377 esas, 2017/580 sayılı kararıyla TCK’nın 191/1, 192/3, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 6.000 Türk lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Dosya kapsamına göre, İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/246 esas sayılı dosyasındaki suçun 19/02/2017 tarihinde işlendiği, bu suça ilişkin iddianamenin ise 05/04/2017 tarihinde düzenlendiği, diğer taraftan aynı Mahkemenin 2017/377 esas sayılı dosyasındaki aynı neviden suçun 24/03/2017 tarihinde işlendiği, bu suça ilişkin iddianamenin de 05/05/2017 tarihinde düzenlendiği anlaşılmakla; söz konusu iddianamelerin atılı suçlar işlendikten sonra düzenlenmeleri ve suç tarihlerinin yakınlığı dikkate alındığında hukukî kesintinin gerçekleşmediği ve her iki dosyada da sanığın üzerine atılı eylemlerin aynı mahiyette olduğu, dolayısıyla bu eylemlerin bir suç işleme kararı icrası kapsamında gerçekleştiğinin kabulü ile dosyaların birleştirilmesinden sonra 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin, her bir eylem için ayrı ayrı ceza verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2017 tarihli ve 2017/246 esas, 2017/445 sayılı kararının ve İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2017 tarihli ve 2017/377 esas, 2017/580 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanığın işlediği iddia edilen 19/02/2017 ve 24/03/2017 tarihli suçlara ilişkin olarak iki ayrı iddianame düzenlenerek dava açıldığı ve her bir suça ilişkin olarak ayrı ayrı mahkûmiyetine karar verildiği,
Ancak daha sonra, esasen sanığın tüm suçları 05/04/2017 tarihli ilk iddianameden önce işlemiş olduğu, bu nedenle aralarında hukuki kesinti oluşmadan işlenen suçlara ilişkin olarak zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi için dosyaların birleştirilmesi gerektiği iddiası ileri sürülerek kanun yararına bozma ihbarında bulunulmuş ise de,
Somut olayda 24/03/2017 tarihli ikinci suça ilişkin iddianamenin ilk suça ilişkin olarak daha önce açılmış olan davayla birleştirilme talepli olarak düzenlendiği, ancak Mahkemece birleştirme kararı verilmediği ve her iki suç bakımından ayrı ayrı cezalandırma yoluna gidildiğinin anlaşılması karşısında,
Sanığın farklı tarihlerdeki eylemlerinin zincirleme suç kapsamında kalıp kalmayacağı hususu Mahkemece delillerin değerlendirilmesinde ve sanığın hukukî durumunun takdirinde hataya düşüldüğü iddiasına dayanmakta olup, sanığın farklı tarihlerdeki eylemleri hukuki kesintiyi oluşturan ilk iddianameden önce olsa da, her somut olaya göre yargılama konusu eylemlerin bağımsız birer suç mu, yoksa zincirleme suç mu olduğu hususunun Mahkemenin takdirine ve delillerin değerlendirilmesine bağlı olması nedeniyle kanun yararına bozma yoluyla incelenmesi mümkün olmadığından, kanun yararına bozma talebinin reddine karar vermek gerekmiştir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlere göre, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmediğinden, İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/05/2017 tarihli ve 2017/246 esas, 2017/445 sayılı kararına ve İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/06/2017 tarihli ve 2017/377 esas, 2017/580 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığına iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 23.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.