5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/9660 Esas 2020/19276 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9660
Karar No: 2020/19276
Karar Tarihi: 22.12.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/9660 Esas 2020/19276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hüküm giymişti. Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edildi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından incelendi. İlk olarak, önceki hükme yönelik temyiz istemi reddedildi, ancak lehe bozmadan faydalanan sanığın, bozmadan sonra yeniden kurulan hükmü temyize yetkisi olmadığı belirtildi. Şimdi ise, diğer sanık için yeni bir karar verildi. 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenlemeler ve etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale gelmesi, ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtildi. Kararın sonunda ise, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin hükmün bozulmasına karar verildi. Detaylı açıklama için 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ve 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrasına da

7. Ceza Dairesi 2018/9660 E. , 2020/19276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükümlülük, erteleme; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık ...’un temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 31/01/2017 tarihli ve 2016/13-982, 2017/29; 12/07/1948 tarihli 163-121, 07/12/1987 tarihli 322-588 sayılı yerleşmiş kararlarında da belirtildiği cihetle; önceki hükme yönelik temyiz istemi reddedilen, ancak lehe bozmadan 1412 sayılı CMUK"nun 325 ve 5271 sayılı CMK"nun 306. maddeleri uyarınca faydalanan sanığın, bozmadan sonra yeniden kurulan hükmü temyize yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından; bozmadan önceki hükmü temyiz istemi reddedilen sanığın bozmanın sirayeti üzerine verilen yeni hükmü temyiz hakkı bulunmaması nedeniyle temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık ...’un temyiz talebinin incelenmesinde ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.