MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

A-Sanık hakkında "2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın mütalaa, vergi raporları ve iddianameye uygun olarak 2010 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçunu işlediğinin kararın gerekçesinde kabul edilmesine karşın hüküm fıkrasında sanığın sahte fatura kullandığının belirtilmesi mahallinde düzeltilmesi gereken maddi hata olarak kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, temel cezayı teşdit gerekçesi ile cezayı artırıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
B-Sanık hakkında "defter ve belge ibraz etmemek" suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;

1-Sanığın 2008 ve 2010 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında defter ve belgelerin kendisinde olmadığını muhasebecisinde bulunduğunu belirtmesi, müdafiinin beyanında defter ve belgelerin muhasebeci Erol Özkan"da olduğunu, Emniyet Müdürlüğü Kaçakçılık ve Organize Suçlarla Mücadele Şube Müdürlüğü tarafından bir başka soruşturma nedeniyle muhasebeci Erol Özkan"ın bürosunda yapılan arama sonucu tüm defter ve belgelere el konulduğunun bu nedenle ibraz edemediklerinin ifade edilmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; bu hususun araştırılarak suç tarihi itibariyle sanığın ibrazı istenen defter ve belgeleri ibraz edememe nedeninin 213 sayılı VUK’nin 13. maddesinde belirtilen mücbir sebeplere veya kastı kaldıran diğer nedenlerden birine dayanıp dayanmadığının tespit edilmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.06.2008 gün 2008/7-133-162 sayılı kararında açıklandığı üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" müessesesinin objektif koşulların varlığı halinde, CMK"nin 231/7. maddesi uyarınca diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce ve re"sen mahkemece değerlendirilmesi gerektiği cihetle, kayden engel sabıkası bulunmayan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul etmesi de göz önüne alınarak; hükümden önce, 08.02.2008 gün ve 26781 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesinin ve TCK"nin 51. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.10.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.