Yalan tanıklık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/4506 Esas 2020/10700 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4506
Karar No: 2020/10700
Karar Tarihi: 02.03.2020

Yalan tanıklık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/4506 Esas 2020/10700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık yalan tanıklık suçuyla suçlu bulunmuştur. Ancak mahkeme, sanığın kişilik özellikleri ve duruşması esnasındaki tutumu dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmamasına karar vermiştir. Temyizde ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yasal gerekçesi olmadığı, bu nedenle kararın bozulması gerektiği vurgulanmıştır. Yasadan bahsedildiğinde ise Türk Ceza Kanunu'nun 274. maddesi yerine 269. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi de değerlendirilerek hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının yeniden ele alınması gerektiği ifade edilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2018/4506 E. , 2020/10700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yalan tanıklık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Sanık hakkında yalan tanıklık suçundan etkin pişmanlık hükmü uygulanırken TCK"nın 274. maddesinin 1. fıkrası yerine aynı Kanunun 269. maddesinin 2. fıkrasının uygulanması,
2-) Adli sicil kaydında engel sabıkası bulunmayan sanığın, üzerine atılı suçun maddi zarar doğurmaya elverişli bir suç olmaması, sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını kabul etmesi karşısında, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları irdelendikten sonra yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunun değerlendirilmesi ve sonucuna göre CMK.nın 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerekirken yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmamasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.