4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/7587 Esas 2020/19270 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7587
Karar No: 2020/19270
Karar Tarihi: 22.12.2020

4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/7587 Esas 2020/19270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan mahkum edilmiş ve hükümlülük ve müsadere cezasına çarptırılmıştır. Ancak, sanığın suç işlediği tarihten sonra yürürlüğe giren yasaların ve ilgili madde değişikliklerinin göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Bu kapsamda, sanık lehine düzenlemeler içeren yeni yasalar ve etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale gelmesi, mahkeme tarafından değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararın sonunda, sanığa ait daha önce kesinleşen bir davalık için verilen hapis ve para cezası, mahsubuna karar verilmesi gerektiği ancak sadece para cezasının mahsubuna karar verildiği için hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Kamu İhale Kanunu'nun 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Kanun
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 7242 sayılı Kanunun 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5320 sayılı Kanunu'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/7587 E. , 2020/19270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eylemlerinin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18- son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. madde ve fıkrası uyarınca temel cezanın belirlenmesinden sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22 ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanığa ait Hatay 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2011/650 Esas- 2012/166 Karar sayılı dosyası kapsamında kesinleşen 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezasının mahsubuna karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yalnızca adli para cezasının mahsubuna karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 22.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.