Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 52, 52/son, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik araştırma ile karar verildiğine, son savunmasının alınmadığına, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmediğine, lehine olan hükümlerin uygulanmadığına, ehliyetinin geri alınmasına ilişkin kararın kendisini ve ailesini mağdur edeceğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen adli para cezası miktarının bir gün karşılığı belirlenirken TCK"nın 52/2. maddesinin hükümde gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün 3. paragrafındaki ""TCK"nın 52. maddesi uyarınca"" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine ""TCK"nın 52/2. maddesi gereğince"" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.