MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:

I- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK. nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK. nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün oybirliğiyle (DÜZELTİLEREK ONANMASINA),

II- Sanık hakkında banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan incelemeye gelince;

Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;

1- Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.10.2011 gün ve 2011/166-213 sayılı kararında açıklandığı üzere; TCK.nun 245/1. maddesinde düzenlenen suçun mağduru kredi veya banka kartı hamili olduğu cihetle, katılana ait iki ayrı bankadan verilen kredi kartını ele geçiren sanığın bu kartlarla bankalara ait ATM"lerden para çekmek suretiyle menfaat temin etmekten ibaret oluşa uygun sübutu kabul edilen eyleminin TCK.nun 245/1. ve 43/1. maddelerine uyan zincirleme tek suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun kart sayısınca oluştuğundan bahisle yazılı şekilde hükümler kurmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,

2- Sanık hakkında temel hapis cezaları alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezalarına esas birim gün sayılarının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümlerde çelişkiye neden olunması,

3- 5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.