Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/5049 Esas 2018/9884 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile haklı sebeple feshettiğini belirterek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, ülkenin içinde bulunduğu durum nedeni ile ücret ödemelerinde aksamalar yaşandığını, iş sözleşmesinin devamsızlık nedeni ile haklı sebeple feshedildiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen karar davalı tarafın temyizi üzerine dairemizin, 05.06.2017 tarih, 2017/11562 Esas- 2017/13330 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Dosya içeriğine göre Mahkemece hükmüne uyulan bozma ilamında fazla çalışma ücretinin tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süreler gözetilerek hesaplanması gerektiği belirtilmiştir. Bu yönde bir değerlendirme yapılmadan bozma öncesi gibi 18.12.2010 tarihinden itibaren yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması hatalıdır.
Yine, bozma ilamında da belirtildiği üzere davacı, 2013 yılı Nisan ayı ücretinin yarısının ve Mayıs ayı 23 günlük ücretinin ödenmediğini belirterek anılan alacağın tahsili istemi ile dava açmıştır. Bu durumda bakiye ücret alacağının Nisan ayı ücretinin hiç ödenmediği kabul edilerek hesaplanması hatalıdır.
Kabule göre de, hesaplanan bakiye ücret alacağı yerine 1.200,00 TL nin davalıdan tahsili yönünde karar verilmesi ve bu konuda hüküm fıkrasında çelişki yaratılması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26/04/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.