Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1031 Esas 2017/1857 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1031
Karar No: 2017/1857
Karar Tarihi: 28.03.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2017/1031 Esas 2017/1857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı müvekkilinin davalıya olan borcunu ödemiş olmasına rağmen, davalı icra ceza mahkemesine şikayet ederek müvekkilini haksız yere kolluk kuvvetleri nezaretinde karakola götürmüş ve zarara uğratmıştır. Davacı, bu nedenle 15.000 TL manevi tazminat istemiş ancak mahkeme, davayı niteliği gereği tüketici mahkemesine yönlendirmiştir. Davalı vekili bu karara itiraz etmiştir ancak Yargıtay, temyiz itirazlarını reddetmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3/1-1 maddesi
- 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 73. maddesi

11. Hukuk Dairesi 2017/1031 E. , 2017/1857 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 01.03.2016 tarih ve 2016/100-2016/97 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya olan borcunu bir taahhütname kapsamında ödemeyi üstlendiğini, gecikmeli dahi olsa borcun tamamının ödendiğini ancak davalının icra ceza mahkemesindeki şikayetinden vazgeçmediği gibi haricen yaptığı tahsilatları da icra dosyasına bildirmeyerek müvekkilinin kolluk kuvvetleri nezaretinde karakola götürülüp orada bir gün süreyle tutulmasına neden olduğunu, haksız şikayet nedeniyle de zarara uğradığını ileri sürerek 15.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece; davanın niteliği itibariyle dava tarihine göre 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 3/1-1 ve 73. maddesi gereğince tüketici mahkemesinin görev alanına girdiği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı deliller ile gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.