Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/1990 Esas 2014/4363 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1990
Karar No: 2014/4363
Karar Tarihi: 25.02.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/1990 Esas 2014/4363 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu işlemekten dolayı sanığın hükümlü olduğunu kaydetti. Yerinde görülmeyen temyiz itirazını reddetti ancak 5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabileceğine, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulanmasının yasaya aykırı olduğuna dikkat çekti. Bu nedenle hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarıldı ve yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazıldı. Bu karar, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle kabul edildi.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nun 53/3. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasanın 8/1

8. Ceza Dairesi 2013/1990 E. , 2014/4363 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine, ancak:
5237 sayılı TCK. nun 53/3. madde ve fıkrası uyarınca sanığın yalnızca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar kısıtlama uygulanabilecek iken, kendi altsoyu dışındakiler üzerindeki yetkilerini de kapsayacak şekilde uygulama yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerin- deki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.