İtiraz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
İtiraz Edilen Daire Kararı : Dairemizin 05.04.2018 tarihli 2015/3123 esas ve 2018/3285 sayılı onama kararı
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma

İtiraz yazısı ile dava dosyası incelendi.
I) KONUYLA İLGİLİ BİLGİLER
Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık hakkında, Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi"nce yapılan yargılama sonucu 25.11.2013 tarihinde 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayı ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmiş, hüküm sanık tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizce 05.04.2018 tarihinde 2013/3123 esas ve 2018/3285 karar sayı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca, Dairemizin bu kararına itiraz edilmiştir.
II) İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz yazısında; "Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesi, 25/11/2013 gün ve 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayılı kararı ile; sanık ..."un üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan eylemine uyan 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 188/3, 62, 52/2-4, 53/1 ve 58/6 maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis ve 80 TL adli parasına mahkumiyetine, para cezasının dört eşit taksitle ödenmesine, sanık hakkında mükerrerlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmiştir.
Yüksek Yargıtay 10 inci Ceza Dairesi, temyiz incelemesi sonucunda 05/04/2018 gün ve 2015/3123 esas ve 2018/3285 karar sayılı kararı sayılı ilamı ile hükmün "onanmasına" karar verilmiştir.
Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesinin 25/06/2018 tarihli ve 2013/334 sayılı yazısında; mahkeme kararında tekerrüre esas alınan Bolu Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/98 esas ve 2012/120 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 18.02.2013 olduğunu, sanığın Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesi, 25/11/2013 gün ve 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayılı dosyasındaki suç tarihinin 22/03/2012 bulunduğunu, Bolu Ağır Ceza Mahkemesinde dava dosyası ile ilgili kararın Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesinde yargılaması yapılan davadaki suç tarihinden sonra kesinleştiği, bu nedenle bu hükmün tekerrüre esas alınmaması
gerektiği, bunun yerine sanığın adli sicil kaydında bulunan ve infaz tarihi 12/02/2011 olan Ankara 11 inci Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/425 esas ve 2005/317 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınmasını talep etmiştir.
Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesi, 25/11/2013 gün ve 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayılı kararı ile ilgili Yüksek Yargıtay 10 inci Ceza Dairesi"nin temyiz incelemesi sonucunda, 05/04/2018 gün ve 2015/3123 esas ve 2018/3285 karar sayılı kararına karşı, aşağıda açıklanacak nedenlerden dolayı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308/1 inci maddesi uyarınca, 6352 sayılı yasa ile eklenen, anılan Kanununun 308/2 ve 3 üncü maddesine dayanılarak, lehe itiraz edilmesi zorunluluğu doğmuştur
Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesinin 25/11/2013 gün ve 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayılı dosyasındaki suç tarihi 22/03/2012"dir. Tekerrüre esas alınan Bolu Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/98 esas ve 2012/120 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihi 18.02.2013"dür. Sanığın adli sicil kaydında bulunan Ankara 11 inci Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/425 esas ve 2005/317 karar sayılı ilamının infaz tarihi 12/02/2011"dir.
Bu nedenle Ankara 7 inci Ağır Ceza Mahkemesinin 25/11/2013 gün ve 2013/334 esas ve 2013/315 karar sayılı kararının onanmasına ilişkin Dairenizin anılan kararına itiraz edilmiştir." denilerek Dairemizin sanık hakkındaki onama kararının kaldırılarak, söz konusu mahkeme kararının düzeltilerek onanması istenmiştir.
III) İTİRAZIN VE KONUNUN İRDELENMESİ
Yargılama konusu olayda suç tarihinin 22.03.2012 olduğu, mahkemece tekerrüre esas alınan Bolu Ağır Ceza Mahkemesi"nin 12.07.2012 tarihli ve 2012/98 esas, 2012/120 sayılı ilâmının kesinleşme tarihinin ise 18.02.2013 olduğu, bu durumda tekerrüre esas alınan ilam suç tarihinden sonra kesinleşmiş olduğundan, TCK’nın 58/1. maddesinde yer alan “Önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi hâlinde, tekerrür hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenleme uyarınca, bu ilamın tekerrüre esas alınmasının mümkün olmadığı ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/425 esas ve 2005/317 karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itirazının yerinde olduğu kabul edilmiştir.
IV) KARAR: Açıklanan nedenlerle;
A) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın İTİRAZININ KABULÜNE,
B) Dairemizin 05.04.2018 tarihli 2015/3123 esas ve 2018/3285 karar sayılı ONAMA KARARININ KALDIRILMASINA,
C) Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tekerrüre esas alınan Bolu Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2012/98 esas 2012/120 karar sayılı ilamının kesinleşme tarihinin 18.02.2013 olup, suç tarihinden sonra olduğundan tekerrüre esas alınamayacağı ancak; adli sicil kaydında yer alan Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/425 esas ve 2005/317 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi;
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün
BOZULMASINA, ancak bu eksikliğin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince giderilmesi mümkün bulunduğundan; tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine, “Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2004/425 esas ve 2005/317 karar sayılı ilamı ile verilen 4 yıl 2 ay hapis cezası nedeniyle, hükmolunan cezanın TCK’nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkraları uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,” ibaresinin eklenmesi, suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
16.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.