Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1358 Esas 2017/1853 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1358
Karar No: 2017/1853
Karar Tarihi: 28.03.2017

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1358 Esas 2017/1853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı bankanın karşılıksız şerhi düştüğü beş adet çekin bilahare bedellerinin elden ödenerek bankaya iadelerinin sağlandığı ancak bu işleme ilişkin kayıtların bankaca gerçekleştirilmediği iddiası üzerine davacılar, toplam 300,00 TL manevi tazminatın müvekkilleri adına hükmedilmesini talep etmiştir. Ancak mahkeme davanın reddine karar vermiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL\"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 20.05.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL\"dir. İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Kanun maddesi: HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi.

11. Hukuk Dairesi 2016/1358 E. , 2017/1853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20.05.2015 gün ve 2013/89-2015/415 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’un 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/2. maddesi hükmüne göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar, karar tarihi olan 20.05.2015 tarihi itibariyle 2.080,00 TL"dir. Davacılar vekili, davalı bankanın karşılıksız şerhi düştüğü beş adet çekin bilahare bedellerinin elden ödenerek bankaya iadelerinin sağlandığını ancak bu işleme ilişkin kayıtların bankaca gerçekleştirilmediği, bunun da müvekkillerinin kredi notunun düşmesine neden olduğunu, kredi notu düştüğü için müvekkillerinden ... Şirketi"nin iflas ettiğini, diğer müvekkillerininse bu iflas nedeniyle manen yıkıma uğradıklarını beyanla toplam 300,00 TL manevi tazminatın müvekkilleri adına hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiştir. Bu durumda, reddedilen dava değeri, yukarıda anılan madde hükmüne göre davacılar yönünden temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.