
Esas No: 2016/1333
Karar No: 2017/1852
Karar Tarihi: 28.03.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/1333 Esas 2017/1852 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 6. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.07.2015 tarih ve 2013/518-2015/566 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin dava dışı ..."den profil boru satın aldığını, bu şirketin satın alınan malları 16/09/2013 tarihinde sevk irsaliyesi ile davalı nakliyecinin... plakalı kamyonuna yüklettiğini, davalının taşınan emtianın mola anında çalındığını beyan ederek müvekkiline emtiayı teslim etmediğini, yapılan görüşmeler sonucu davalı taraftan 5.000,00TL"nin tahsil edildiğini ileri sürerek bakiye zararları olan 11.664,49 TL"nin davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı; asıl taşıyıcı şirketin ... Nakliyat olduğunu, sorumluluğun asıl taşıyıcı şirkete ait olduğunu, malın davacıya teslim edilmek üzere arabasına yüklendiğini, yolda park halinde iken aracın başından ayrıldığında arabasının düz kontakla çalıştırılarak çalındığını, kendisinin bir kusurunun olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacının 3 şahıstan satın aldığı toplam 16.664,49 TL bedelli malın davacıya ulaştırılması için davalının aracına yüklendiği, davalının fiili taşıyıcı olduğu, taşıma sırasında davalının kusuru ve ihmali sonucu aracın çalındığı, aracın daha sonra bulunduğu ancak içindeki malların ele geçirilemediği, dolayısıyla davalının davacının zararından sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 597,60 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.