Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/2250 Esas 2018/1580 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2250
Karar No: 2018/1580

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/2250 Esas 2018/1580 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık, iş yerine zarar verme ve dokunulmazlığının ihlali suçlamalarından mahkum edilmiştir. Dosya incelenip, suçların sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesi kararına atıfta bulunarak hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kovuşturma aşamasında tutuklu bulunan sanığın zorunlu müdafiye ödediği ücretin sanıktan alınamayacağına dair hüküm gözetilmemiştir. Bu nedenlerle karar bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı için TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olan kısımların çıkartılması ve Anayasa Mahkemesi kararının da gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sanığın zorunlu müdafiye ödediği ücretin sanıktan tahsil edilemeyeceği de hüküm altına alınmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2016/2250 E. , 2018/1580 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; isnat edilen suçların, sanık tarafından işlendiğini kabulde ve suçların nitelendirilmesinde usûl ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Bozma kararı öncesinde kovuşturma aşamasında tutuklu bulunan sanığa savunmasını yapmak üzere baro tarafından görevlendirilen ve bozma sonrası yapılan yargılamada duruşmalara katılmayan zorunlu müdafiye ödenen, zorunlu müdafiilik ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümlerden çıkartılması ile yerlerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına"" cümlelerinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından sanığa tayin edilen zorunlu müdafii için ödenen 295,00 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.