Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13907 Esas 2018/3207 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13907
Karar No: 2018/3207
Karar Tarihi: 12.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13907 Esas 2018/3207 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkum edilmesine karar vermiştir. Ancak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının temyizin duruşma talebi olmasına rağmen sanığın böyle bir talebi olmadığı görülmüştür. Dosya incelenerek suçun sanık tarafından işlendiğinin kabul edildiği ve usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin kararı gereği, 5237 sayılı TCK 53. maddesi 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağı gözetilerek hüküm BOZULMUŞTUR. Sanığın haklarına ait maddeler ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına.

13. Ceza Dairesi 2016/13907 E. , 2018/3207 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Her ne kadar Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılının 2014/116953 numaralı tebliğnamesinde temyizin duruşma talepli olduğu gösterilmiş ise de; sanığın 12.03.2014 tarihli temyiz dilekçesinde ve sonrasında da böyle bir talebinin olmadığı görülmüştür.
Sanığın aynı iş yerinde birlikte çalıştığı mağdurdan, mağdurun lavaboda elini yıkadığı sırada cep telefonunu konuşma yapmak bahanesi ile alıp iş yerinden ayrılması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı yasanın 141/1. Maddesiyle uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.03.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.