MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada ...4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 20/12/2017 tarih ve 2016/247 E- 2017/502 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair ...Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 14/02/2019 tarih ve 2018/762 E- 2019/134 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin A101 ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının 2014/109104 sayılı ve "100YÜZ" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalının başvuru markasında bulunan ibarelerin müvekilinin markaları ile iltibas oluşturduğunu, dava konusu marka başvurusunun emtia sınıfları ile davacının markalarının aynı ve davalının marka başvurusunun kötüniyetli olduğunu, markalarının tanınmış marka vasfını ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 02.04.2016 tarih ve 2016-M-3569 sayılı kararının iptali ile davalı şirketin 2014/109104 sayılı marka başvurusunun tescili halinde hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Türk Patent ve Marka Kurumu vekili, YİDK kararını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davalının "100 YÜZ" ibareli başvurusu ile davacının "A 101" ve YİDK kararında geçen diğer 101 ibareli tescilli markaları arasında biçim, düzenleme ve tertip tarzı itibariyle görsel ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu hizmetler için ayırdığı satın alma/faydalanma süresi içinde, davalının "100 YÜZ" ibareli başvuru markasını gördüğünde derhal ve hiç düşünmeden davacıya ait "A 101" ve YİDK kararında geçen diğer 101 ibareli tescilli markalarından farklı bir marka olduğunu algılayabileceğini, bunun diğer bir sonucu da davacının "A 101" ve YİDK kararında geçen diğer 101 ibareli tescilli markalı hizmetlerinden satın almak/yararlanmak isterken davalının "100 YÜZ" ibareli markalı
hizmeti satın almak/yararlanmak biçiminde bir yanılgıya düşmeyeceği, başvuru konusu işaret ile davacı markaları arasında işletmesel bağlantılandırmayı tesis eden herhangi bir unsurun bulunmadığı, gerek bütünsel ve gerekse içerisinde bulunan unsurlar itibariyle başvuru konusu işaretin davacı markalarını sunan işletmeyle idarî ve ekonomik anlamda bağlantılı bir işletme tarafından piyasaya sunulduğu biçimde bir algılama oluşturmasının mümkün olmadığı, davacı markaları ile davalı başvurusu arasında bu yönde bir benzerlik bulunmadığından 556 sayılı KHK 8/1 (b) göre iltibasın bulunmadığı, diğer yönden davacı taraf tanınmışlık iddiasında bulunmuş ise de davalının marka başvurusunda davacı tarafın tanınmışlığından haksız yarar sağlanabileceği, itibarına zarar verebileceği veya ayırt edici karakterini zedeleyici sonuçlar doğurabileceği kanıtlanmadığı gibi davalı başvurusunun kötü niyetli yapıldığının da kanıtlanmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı dava davacı vekili istinaf kanun yoluna başvuruda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, ilk derece mahkemesinin davacı markaları ile davalının başvurusu arasında 556 sayılı KHK"nın 8/1-(b) maddesindeki iltibasın bulunmadığı yönündeki belirlemesinin yerinde olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir. 
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 15/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.