5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10357 Esas 2020/13576 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10357
Karar No: 2020/13576
Karar Tarihi: 02.11.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10357 Esas 2020/13576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet hükmü verdiği davada, önleme arama kararı belirtilmeyen aramanın hukuki olup olmadığı incelenmediği için kararın eksik olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanunda yapılan değişikliklerin sanık lehine hükümler içerdiği ve uygulanması gerektiği vurgulanmıştır. Bunun yanı sıra, sanığın hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın 5320 sayılı Kanun gereğince bozulmasına karar verilmiş ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

19. Ceza Dairesi 2019/10357 E. , 2020/13576 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Olay tutanağında karar sayısı belirtilmeyen önleme arama kararına istinaden aramanın yapıldığının belirtildiği ve dosya içerisinde suç tarihini kapsayan bir önleme arama kararının bulunmadığı hususları gözetilerek; aramanın dayanağı olan ilgili önleme arama kararı dosyaya getirtilerek arama kararının ve aramanın hukuki olup olmadığı belirlenip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK" nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
3-Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 02/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.