Taksirle öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4692 Esas 2017/5304 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4692
Karar No: 2017/5304
Karar Tarihi: 26.12.2017

Taksirle öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/4692 Esas 2017/5304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar İsmail ve Önder'in taksirle öldürme suçunu işlediği tespit edilmiş ve bu suça TCK'nun 86/2 maddesi delaletiyle; 85/1, 29, 62 maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası verilmiştir. Deliller incelenerek suçun sübutu kabul edilmiş, savunmaları reddedilmiş ve cezayı azaltıcı sebeplerin takdiri yapılmıştır. Sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiş ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince sanığın zorunlu müdafi yardımından ücretsiz faydalanma hakkı olduğu belirtilmiştir. Hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ücretinin çıkartılması kararı verilmiştir. Bu karar 2016/4692 E. no.lu ve 2017/5304 K. no.lu Ceza Dairesi kararıdır.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 86/2 maddesi: \"Taksirle bir insanın ölümüne neden olan kişi, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nun 85/1 maddesi: \"Kasten işlenen bir suçtan dolayı hukuki sorumlulukları bulunan kişiler ayrı ayrı cezalandırılırlar.\"
- TCK'nun 29. maddesi: \"Bir suçun işlenmesinin kanunda yasaklamakla konulan ceza ile cezalandırılmasını öngörmesi hâlinde, fail başka bir cezaya mahkûm edilemez.\"
- TCK'nun 62. maddesi: \"Zorunlu müdafi atanması halinde, sanık, müdafisi istediği takdirde kendisinin atanacağı bir müdafi ile değişiklik isteyebilir.\"

1. Ceza Dairesi 2016/4692 E. , 2017/5304 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Taksirle öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 86/2 maddesi delaletiyle; 85/1, 29, 62 maddeleri uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar İsmail ve Önder"in, maktul ..."a karşı taksirle öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ... müdafiinin herhangi bir nedene dayanmayan, sanık ... müdafinin, haksız tahrik hükümlerine göre yapılan indirimin yetersiz olduğuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK.nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafi yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında

gösterilmesi hukuka aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının 1600,18 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve re"sen de temyize tâbi bulunan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 26/12/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.