Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/5956 Esas 2020/1893 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya içeriğinde mevcut 11.10.2014 tarihli kolluk tutanağına göre, sanığın yakalanması üzerine katılana ait suça konu ziynet eşyalarını attığı yeri göstermek suretiyle iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; sanık hakkında hırsızlık suçunda TCK"nun 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini,
2- 5237 sayılı TCK"nun 6. maddesinin (e) bendinde gece vaktinin, güneşin batmasından bir saat sonra başlayan ve doğmasından bir saat evvele kadar devam eden zaman dilimi olarak tanımlandığı; dosya içeriğine göre, hırsızlık suçunun işlendiği saatin 21.15 suları olduğu, UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde güneşin batış saatinin 18.35 olduğu, gece vaktinin 19.35’de başladığının ve de hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nun 143/1. ve konut dokunulmazlığının ihlali suçu açısından 116/4. maddelerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Konut dokunulmazlığının ihlali suçu ile ilgili TCK"nun 116/4. maddesindeki düzenlemeye göre "Şiddet " unsurunun şahsa karşı ve konuta girmeyi sağlamaya yönelik olması gerektiği, konuttaki kapı-pencere gibi eşyalara verilen zararı içermediği gözetilmeden, eve balkon kapısı kırılarak girildiğinden bahisle sanığın cezasında anılan madde uyarınca artırım yapılması,
4- Tekerrüre esas en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğü nedeniyle sanığın mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, infazda karışıklık yaratacak şekilde tekerrür uygulamasının dayanağı olarak birden fazla hükümlülüğün gösterilmesi,
5- Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.