Parada sahtecilik - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/3912 Esas 2020/10693 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Oluşa, iddianamedeki anlatıma ve dosya kapsamına göre; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 197/1. madde ve fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca Ağır Ceza Mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulması,
2- Hüküm tarihinde başka suçtan Adıyaman E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan, kendiliğinden duruşmaya gelme olanağı ve duruşmalardan bağışık tutulma talebi bulunmayan sanığın SEGBİS sistemi ile ifadesi alınmaksızın ya da hazır bulundurulmama konusunda bir karar verilmeden yargılamaya devamla CMK.nın 196. maddesine aykırı davranılarak yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3- UYAP ve adli sicil kaydının incelenmesinde; sanığın 04.04.2014 tarihinde, aynı suç yerinde parada sahtecilik suçunu işlediği ve yakalanmadan bu kez 16.4.2014 suç tarihli inceleme konusu eylemi gerçekleştirdiği, 04.04.2014 tarihli suç nedeniyle sanık hakkında 24.06.2014 tarihli iddianame ile Kâhta Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2014/475 Esas numarası ile dava açıldığının ve mahkumiyet kararı verildiğinin, davanın temyizi üzerine Dairemizin 8.2.2018 tarih ve 2016/12733 esas ve 2018/1248 karar sayılı kararı ile hükmün bozulduğu, Kâhta 1. Asliye Ceza Mahkemesince bozmaya uyularak dosyanın görevsizlikle Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderildiği, bu mahkemece yapılan yargılama sonucunda sanığın parada sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve kararın temyiz edilmeden 01.02.2019 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, yapılan incelemede iş bu dosyanın suç tarihinin Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2018/348 esas numaralı dosyanın iddianame tarihinden önce olduğunun anlaşılması karşısında, parada sahtecilik suçunun kesintisiz suçlardan olduğu, somut olayda fiili kesintinin oluşmadığı, hukuki kesintiyi oluşturan iddianamenin düzenlendiği tarihe kadar gerçekleştirilen eylemlerin tek suç, bu tarihten sonra gerçekleştirilen eylemlerin ise ayrı suç oluşturacağı gözetildiğinde; hukuki kesintinin de gerçekleşmediği anlaşılmakla, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi açısından davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde mahkumiyet hükmü kurulması,
4- Suça konu sahte paraların 5237 sayılı TCK.nın 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verildikten sonra 5320 sayılı Yasanın 17. ve Sahte Banknotların İncelenmesi ve Değerlendirilmesinde Uyulacak Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmeliğin 16. maddeleri uyarınca Merkez Bankasına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken müsadere kararı verilmeden T.C Merkez Bankasına gönderilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.