Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7038 Esas 2019/2960 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7038
Karar No: 2019/2960
Karar Tarihi: 04.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7038 Esas 2019/2960 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın taksirle yaralamadan mahkumiyetine hükmedilmiştir. Ancak, sanığın kusurunun olmadığı, verilen para cezasını ödeyecek gücünün olmadığına ve lehine olan kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar verilmiştir. Hükümden çıkarılan 5. fıkrada, sanığın kişilik ve sosyal özellikleri göz önünde bulundurularak hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasının 200 tam gün karşılığı olarak 4000 TL olarak belirlenmesine ve takdiren 20 TL bir gün karşılığı adli para cezası ile cezalandırılmasına hükmedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK’nın 89/4 maddesi (taksirle yaralama suçu)
- TCK’nın 62. maddesi (müebbet hapis cezasının ne zaman uygulanacağı)
- TCK’nın 50/1-a maddesi (hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi)
- TCK’nın 50/1. maddesi (kanunda belirtilen durumlar dışında hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi)
- TCK’nın 52/2-4. maddeleri (adli para cezasının belirlenmesi)

12. Ceza Dairesi 2017/7038 E. , 2019/2960 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 50/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olayda kusurunun olmadığına, verilen para cezasını ödeyecek maddi gücünün olmadığına, lehine olan kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1. maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 200 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 4000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.