Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11621 Esas 2020/19221 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11621
Karar No: 2020/19221
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11621 Esas 2020/19221 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara yapılan temyiz başvurusu sonucunda, sanığın cezası 4733 sayılı yasa kapsamında kalsa da, 6455 sayılı yasa ile bu düzenlemenin kaldırıldığı ve halen yürürlükte olan 6545 sayılı yasa ile değiştirildiği belirtilmiştir. Bununla birlikte, 7242 sayılı yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı yasanın 3/22. maddesine eklenen ceza indirimi düzenlemesinin sanığa lehine olduğu, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği belirtilmiştir. Yerel mahkemenin, cezaların karşılaştırılması sonucunda sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi ve 7242 sayılı yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek uygulama yapma görevi olduğu vurgulanmıştır. Kısa kararda sanığın indirimli cezası yanlış yazıldığı için karar bozulmuştur.
Detaylı olarak kararda geçen kanun maddeleri:
- 4733 sayılı yasanın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı yasa
- 6545 sayılı yasa
- 7242 sayılı yasanın 61. maddesi
- 5607 sayılı yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeler

7. Ceza Dairesi 2018/11621 E. , 2020/19221 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Kısa kararda sanık hakkında tayin edilen 2 yıl 4 ay hapis cezasından 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldıktan sonra, sanığın neticeten 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılması yerine 23 ay 10 gün hapis cezasına hükmolunması ve gerekçeli kararın hüküm kısmında sanığın neticeten 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği belirtilerek kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.