Adalet Bakanlığı"nın, 10/07/2018 tarihli yazısı ile uyuşturucu madde ticareti suçundan hükümlü ... hakkında ikinci kez mükerirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dair Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 06/01/2017 tarihli ve 2010/409 esas, 2011/28 sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22/09/2017 tarihli ve 2017/752 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 13/07/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 31/07/2010 tarihinde işlediği iddia olunan uyuşturucu madde ticareti suçundan dolayı TCK’nın 188/3, 188/4 ve 52/2. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ve 1.800 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına ve hapis cezasının TCK 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 20/01/2011 tarihli ve 2010/409 esas, 2011/28 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip hükmün infazı sırasında, İnfaz Savcılığı"nca hükümlü hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda infazda tereddüt oluştuğundan bahisle bu hususta bir karar verilmesinin talep edildiği,
2- Talebi değerlendiren Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 06/01/2017 tarihli ve 2010/409 esas, 2011/28 sayılı ek kararı ile yapılan değerlendirme sonucunda, “hükümlünün tekerrüre esas alınan ilamda da mükerrir olduğu, bu durumda ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği” gerekçesi ile hükümlünün “ikinci kez mükerrir” sayılmasına ve “hapis cezasının ikinci kez mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” karar verildiği,
3- Hükümlünün bu karara itiraz ettiği, ancak itirazı değerlendiren Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22/09/2017 tarihli ve 2017/752 değişik iş sayılı kararı ile itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28/02/2012 gün ve 2011/1-452 esas, 2012/57 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün yasal sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür koşullarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, bu konuda 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına yasal olanak bulunmadığı, hükümlü hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 18/06/2007 tarihli ve 2007/634 esas, 2007/558 sayılı ilamında hükümlü hakkında 1. kez tekerrür hükümleri uygulanması nedeniyle hükümlünün işbu infaza konu ilam yönünden 2. kez mükerrirlik şartlarını taşıdığı anlaşılmış ise de, kararda ikinci kez mükerrir olduğu belirtilmediği cihetle, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 12/03/2013 tarihli ve 2012/18507 esas, 2013/4438 sayılı ilamı ile
Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 11/02/2013 tarihli ve 2011/26646 esas, 2013/2467 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, bu hususun hükümlü lehine kazanılmış hak teşkil ettiği, bu nedenle hükümlü hakkında 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22/09/2017 tarihli ve 2017/752 değişik iş sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Kesinleşen bir hüküm, ancak yargılamanın yenilenmesi veya sonradan yürürlüğe giren ve sanık lehine olan kanun gereğince uyarlama yapılması veya Yargıtay tarafından kanun yararına bozulması ya da kanunun açık bir hükmü gereğince değiştirilebilir. Böyle bir durum olmadan, mahkemenin daha önce verdiği hükmü değiştirmesi ya da ortadan kaldırıp yeni bir hüküm kurması halinde, hukukî geçerliliği olmayan bu hüküm yok hükmündedir.
İncelenen dosyada mahkemece verilmiş olan ek karar 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesinde belirtilen nitelikte bir karar olmayıp, 5271 sayılı CMK"nın 223. maddesi kapsamına giren ve kesinleşmiş olan önceki hükmün, hükümlü aleyhine değiştirilmesine yönelik yeni bir hüküm niteliğinde olduğundan hukukî geçerliliği bulunmamaktadır.
Diğer yandan, hukuk sistemimizde hukuken geçersiz nitelikteki kararların kendiliğinden yok sayılmasını düzenleyen bir hüküm bulunmamaktadır. Bu tip kararlar, olağan veya olağanüstü kanun yolları vasıtasıyla, hukuken geçersiz olduklarına ilişkin bir tespit yapılmadıkça şeklen varlıklarını koruyacaktır. Aksi durum, mahkeme kararlarının bağlayıcı olduğuna dair Anayasa"nın 138. maddesine uygun düşmeyeceği gibi, subjektif ve keyfi yaklaşımlarla kararların uygulanmaması gibi hukuka uygun olmayan sonuçların doğmasına da yol açabilecektir.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 28.02.2012 gün ve 452/57 sayılı kararında da açıklandığı üzere, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinde düzenlenmiş bulunan ve güvenlik tedbirlerine ilişkin bölümde yer alan tekerrürün, hükümlülüğün yasal sonucu olmaması nedeniyle, tekerrür koşullarının bulunup bulunmadığının ve kaçıncı kez tekerrür hükümlerinin uygulanacağının kararda gösterilmesi zorunlu olup, hükmün esası ile ilgili olduğundan bu konuda 5275 sayılı Yasa"nın 98 ve devamı maddeleri uyarınca infaz aşamasında karar alınmasına yasal olanak bulunmadığından, Mahkemece ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması talebinin yukarıda zikredilen gerekçelerle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, kanun yararına bozma talebi içeriği itibariyle yerinde olsa da hukuken varlık kazanmayan bir hükme yönelik olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulması mümkün değildir.
D) Karar:
Açıklanan nedenlerle, hükümlü hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına dair Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 06/01/2017 tarihli ve 2010/409 esas, 2011/28 sayılı ek kararının ve bu karara yönelik itirazın reddine ilişkin Mersin 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 22/09/2017 tarihli ve 2017/752 değişik iş sayılı kararının hukukî geçerliliğinin bulunmaması ve yok hükmünde olması karşısında, geçerli olmayan bir hükme yönelik olarak kanun yararına bozma talebinde bulunulması mümkün olmadığından, kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 15/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.