Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/34346 Esas 2019/6390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK 155/2,62,52,51,53 md gereği mahkumiyet

Hizmet nedeni ile güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanığın bakıcı olarak katılanla anlaştığı ve sonradan maaşından düşülmek üzere toplam 6000 dolar ve bakıcılık yaptığı süre içinde kullanması için bir adet cep telefonu verildiği, sanığın bir izin günü telefonu ve parayı alıp ortadan kaybolduğu iddia olunan olayda; katılanın sanığa avans olarak 4000 dolar para gönderdiğini ve Türkiye’ye gelince 2000 dolar para ve bakıcılık süresince kullanmak üzere faturası dosyada bulunan cep telefonunun verdiğini beyan etmesi sanığın ise böyle bir para almadığını, hatta katılanın kendisine maaşını bile ödemediğini, telefonu evde bırakıp ayrıldığını beyan etmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; katılanın sanığa para gönderip göndermediğinin araştırılması, gönderdi ise buna dair belgelerin dosya arasında alınması, cep telefonunun sanığın katılanın yanından haber vermeden ayrıldığı tarihten sonra sanıkta olup olmadığının imei numarasından TİB kayıtları ile baz istasyonu kayıtları da dikkate alınarak tespit edilmesinin ve sanığın katılandan maaş ücret alacağının olup olmadığının araştırılmasının ardından sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması,
Kabule göre;
Filipin uyruklu sanığa ait nüfus ve sabıka kaydının onaylı bir suretinin İnterpol Daire Başkanlığı aracılığı ile getirtilip bu kimlik bilgilerine göre hüküm kurulması gerekirken bu husus araştırılmadan sanık hakkında hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.