Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7765 Esas 2019/2951 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7765
Karar No: 2019/2951
Karar Tarihi: 04.03.2019

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7765 Esas 2019/2951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum oldu. Sanığın temyiz itirazları reddedildi fakat sanık hakkında daha önce alınmış olan dolandırıcılık suçuna ilişkin mahkumiyetin uzlaşma kapsamına alındığı ve suçun işlendiği zaman yürürlükte olan kanunun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümlerinin farklı olması nedeniyle sanığın lehine olan kanunun uygulanması gerektiği belirtildi. Bu sebeple hüküm bozuldu ve 5237 sayılı TCK'nın 50, 51, 58. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağına dair bir değerlendirme yapılması istendi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58/6, 157/1, 7/2, 50, 51.

12. Ceza Dairesi 2018/7765 E. , 2019/2951 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 53/1-2-3, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, olay günü almış olduğu alkolün, güvenli araç kullanmasına etki etmediğine, eksik inceleme ile karar verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gündoğmuş Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/13 Esas, 2013/71 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, 5237 sayılı TCK"nın 157/1. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra, 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bentler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 157. maddesinde tanımı yapılan dolandırıcılık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca, “Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” hükmü de gözetilerek, 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 254. maddesi uyarınca, aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri ilgili mahkemece yerine getirildikten sonra, sanık hakkında bahsedilen ilam esas alınarak 5237 sayılı TCK"nın 50, 51, 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.