Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6692 Esas 2019/2938 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6692
Karar No: 2019/2938
Karar Tarihi: 04.03.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6692 Esas 2019/2938 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık alkollü olarak araç kullanırken karşı yönden gelen araca çarpmıştır. Kusurlu olarak bir kişinin hayati fonksiyonlarına ağır etki eden kırık ve dört kişinin de basit tıbbi müdahale için hastaneye gitmesine sebep olmuştur. Mahkeme sanığı taksirle yaralama suçundan suçlu bulmuş ve mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak mahkeme, cezayı belirlerken sanığın kusurunun ağırlığı, nesafet kuralları ve meydana gelen netice göz önüne alınmadan alt sınırdan daha fazla uzaklaşmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri; Türk Ceza Kanunu'nun 89/4, 22/3, 62, 53/1-2-3-6. maddeleri ve CMK'nın 231, 321 ve 322. maddeleridir.

12. Ceza Dairesi 2017/6692 E. , 2019/2938 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/1-2-3-6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla geceleyin şehir içindeki aydınlatma bulunan çift yönlü yolda 126 promil alkollü olarak seyri sırasında karşı yönden gelen müşteki İlhami idaresindeki aracın şeridine tecavüz etmesiyle ön kısımlarından çarpışmaları sonucu dört kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek, bir kişinin de hayati tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarına etkisi ağır kırık olacak şekilde yaralanmasına tam kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin tespit edildiği ve mahkemece de kabulün bu yönde yapıldığı olayda, temel ceza belirlenirken iki sınır arasında sanığın kusurunun ağırlığı, meydana gelen netice ile hak ve nesafet kuralları gereği alt sınırdan daha fazla uzaklaşmak suretiyle uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm tesisi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, kusur durumuna, CMK"nın 231. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 7. fıkrasının hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.