Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/6747 Esas 2019/2937 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b-son, 62, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın kazanın oluşuna ve kusur durumuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddine ancak;
Sanığın taksirli eylemi sonucu müştekinin, kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı tespit olunduğu halde, sanık hakkında tayin edilen temel cezanın 89/2. maddesi gereğince artırılması sırasında uygulama maddesinin TCK"nın 89/2-b yerine 89/2-b-son şeklinde yanlış gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. fıkrasındaki “son” ibaresinin hükümden çıkarılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.